Een bezoek aan Biblioteca Kallpanchis

In februari 2020 sloot ik me als vrijwilliger aan bij Stichting HoPe Nederland. Precies 3 jaar later zat ik bij oprichter Walter Meekes in Cusco op de bank en was ik voor de tweede keer in Peru en op bezoek bij de projecten van HoPe. Ik keek uit over de stad. De huisjes verspreiden zich als een schimmel over de omliggende bergen. 

Eén van de plekken die we bezochten was de bibliotheek Kallpanchis. Deze bibliotheek speelt een belangrijke rol in het leven van de kinderen in de wijken en ver daarbuiten. 

Samen met Julio bezocht ik de wijk Villa Maria. Hier is de bibliotheek die HoPe in 2005 heeft gebouwd en die nu nog wordt gebruikt als naschoolse opvang. We reden er met de taxi naar toe. Hoe dichter we bij de bibliotheek kwamen hoe meer ik besefte dat de kinderen en hun ouders in deze wijken wel andere dingen aan hun hoofd hebben dan wat ze vanavond op tv willen zien of wat ze voor hun verjaardag willen. De mensen hier hebben niet veel en ze leven in kleine huisjes waardoor veel kinderen vaak geen eigen plek hebben thuis. Ze moeten hun huiswerk op de rand van het bed maken. Huiselijk geweld en alcoholisme komen veel voor. De naschoolse opvang is voor veel kinderen een rustige en veilige plek.

We brachten dit bezoek aan de bibliotheek in de eerste week van het nieuwe schooljaar. Het was dus nog niet druk op de opvang. Leraressen Marbella en Maria waren er om alles klaar te zetten en de paar kinderen die er waren op te vangen. Ze ontvingen ons met open armen. We spraken over het werk dat ze doen en de kinderen die na schooltijd langskomen om huiswerk te maken. Sommige kinderen komen omdat ze thuis niet de middelen hebben vanwege gebrek aan internet en ruimte. Anderen omdat het thuis niet zo fijn is en het bij de opvang een stuk rustiger is. Met veel liefde spraken de leraressen over hun werk en het belang van de opvang. Het mooie is dat deze naschoolse opvang daadwerkelijk zijn vruchten afwerpt. Veel kinderen halen zichtbaar betere resultaten op school.

Marbella en Maria vonden het geweldig om iemand van HoPe Nederland te ontmoeten. Ze bedankten mij voor al het werk dat wij doen. Met het geld dat wij in Nederland inzamelen kunnen zij de bibliotheek open houden. Via donaties kunnen kinderen computeren, hebben ze toegang tot internet, krijgen ze schriften en potloden en staat de boekenkast gevuld met boeken om te leren lezen. Kijk hier naar hun verhaal.
En ik, aan de andere kant, vond het bewonderenswaardig om te zien met hoeveel liefde en energie zij iedere dag zorgen voor een betere toekomst voor de kinderen. 

Samen met Julio liep ik vanuit de hoger gelegen buitenwijk verder naar beneden om daar een taxi te pakken. In Villa Maria komen geen taxi’s. Lopend naar beneden en denkend aan wat ik net gezien en gehoord had, besefte ik dat het kunnen leren hier niets te maken heeft met willen. Het gaat erom of je de mogelijkheid krijgt of niet. Voor ons is het zo vanzelfsprekend dat die mogelijkheid er is. Daar in Villa Maria stond ik in een andere wereld, waarin het even vanzelfsprekend is dat je die mogelijkheid niet hebt.

Anke Hendriks